Maria Magdalena jest jedną z najczęściej przedstawianych kobiet w ikonografii chrześcijańskiej. W tradycji wschodniej czczona jest jako „Równa Apostołom” (Ἰσαπόστολος), co podkreśla jej wyjątkową rolę jako pierwszej zwiastunki Zmartwychwstania.
Cechy ikonograficzne Marii Magdaleny
Wygląd:
- Przedstawiana jako piękna kobieta o jasnej lub oliwkowej cerze.
- Ma długie, ciemne włosy, czasem rozpuszczone, ale częściej zasłonięte welonem.
- W niektórych ikonach jej twarz wyraża spokój, pokorę i żarliwość duchową.
Ubranie:
- Zazwyczaj nosi czerwoną lub bordową szatę (symbol miłości i poświęcenia).
- Często ma na sobie niebieski płaszcz, który w ikonografii oznacza duchową czystość.
Gesty i atrybuty:
- Naczynie z mirrą – podkreśla jej rolę jako „Myroforii” (niewiasty niosącej wonności do grobu Chrystusa).
- Zwój lub księga – symbol jej apostolskiego nauczania.
- Jajko w ręce – symbol Zmartwychwstania (legenda mówi, że podczas spotkania z cesarzem Tyberiuszem jajo w jej dłoni zmieniło kolor na czerwony).
- Gest błogosławieństwa – w niektórych ikonach ukazuje ją jako głoszącą dobrą nowinę.
