Jest to jeden z najstarszych i najważniejszych wizerunków Chrystusa w sztuce bizantyńskiej.
Cechy charakterystyczne:
- Chrystus przedstawiony frontalnie, z poważnym wyrazem twarzy.
- W lewej ręce trzyma Ewangelię (często otwartą na fragmencie Pisma Świętego), a prawą błogosławi.
- Jego oblicze często ma asymetryczne cechy – jedno oko surowsze, drugie łagodniejsze, co symbolizuje zarówno sprawiedliwość, jak i miłosierdzie.
- Ubrany w czerwoną tunikę (symbol męki i boskości) i niebieski płaszcz (symbol transcendencji i niebiańskiej chwały).
- Aureola z wpisanym krzyżem i greckimi literami Ο ΩΝ („Ten, Który Jest” – odniesienie do imienia Boga w Starym Testamencie).
Gdzie można zobaczyć?
- Mozaika w Katedrze św. Katarzyny na Synaju (VI w.)
- Mozaika w Hagia Sophia w Konstantynopolu
